słowiańskich itd. Cały ten gmach europejskiej cywilizacji zapada się w gruzy, następuje wielkie historyczne cięcie, oddzielające od siebie dwie epoki. Najbardziej widoczną manifestacją tego cięcia była oczywiście wojna światowa stanowiąca dla większości konserwatywnych rewolucjonistów przeżycie pokoleniowe: "Wojna jest naszym ojcem, spłodziła nas jako nową generację w rozżarzonym łonie okopów" (Ernst Jünger). Europa weszła w fazę interregnum: dawne formy zostały zniszczone lub same się rozpadły a nowych jeszcze nie ma. Konserwatywni rewolucjoniści uważali, że kończy się także faza <orig>demoliberalna</>, że władza mieszczaństwa, która wchłonęła również dziewiętnastowieczny socjalizm i nacjonalizm, dobiega końca. Mieszczański socjalizm reprezentowany przez partie socjaldemokratyczne to według nich "najsilniejszy oddział