niż zostało zawarte w samych znakach. Często oznaki są ważniejsze dla odbiorcy, aniżeli faktyczna treść przekazu. Na przykład ton głosu często lepiej wskazuje na rzeczywistą postawę mówcy niż jego słowa. Nie należy jednak mylić tych dwóch różnych typów poznawania, a zwłaszcza nazywać poznawanie oznakowe mianem komunikowania.&lt;/&gt;<br><br>&lt;div&gt;&lt;tit&gt;1.2.3. SKUTECZNOŚĆ KOMUNIKOWANIA&lt;/&gt;<br>Spotkać się można z przekonaniem, że pojęcie komunikowania odnosi się tylko do tych procesów transmisji, które zostały uwieńczone powodzeniem, tzn. doprowadziły do przyjęcia przez odbiorcę przynajmniej zbliżonego do intencji nadawcy znaczenia przekazu. Cushman i Whiting [1972: 219] stwierdzają, iż o "komunikowaniu mówimy wówczas, gdy informacja jest z powodzeniem przekazana od