nawiązywał do słyszanych wówczas opinii. Z przyjemnością odnotował podkreślane w niemieckich recenzjach Słownika języka polskiego bogactwo wykorzystanej literatury: „Zaszczyt stąd wynikający należy się literaturze naszej, która nie jest tak uboga w rozmaitego gatunku płody, jak może gdzie rozumiano". We wstępie do wydanej w 1822 (właściwie 1821 r.) książki Vincent Kadłubek podkreślił, że starał się tym przekładem przybliżyć niemieckim czytelnikom polskie piśmiennictwo. Na obszerny tom złożyły się oprócz tytułowego szkicu Józefa Maksymiliana Ossolińskiego, prace Joachima Lelewela, Tadeusza Czackiego, Hipolita Kownackiego i Adama Prażmowskiego. Linde zapowiadał, że opracowywane przez Ossolińskiego i drukowane w jego Wiadomościach historyczno-krytycznych szkice poświęcone dawnym historykom polskim