i wyszedł.<br>Kropelki czerwonego barszczu kapały z łyżki na gazetę rozłożoną na kolanach Jakuba. <br>Rozmowy chirurgów nie pozwalały mu się skoncentrować. Słuchał tych samych drastycznych <br>żartów już od dwóch miesięcy.<br>Kap, kap, kap. Choroba. Zepchnięty do podświadomości uraz. Może nawet zapomniany. <br>I nagle ktoś lub coś otwarło drzwi do klatki. Kap, kap. Czerwone kropki między <br>"Serbowie zerwali rozejm".<br>Jakub zapadał w odrętwienie. Myślał o Marii, o jej wychudzonym, bladym ciele. <br>Dręczyło go to, co powiedziała Anna Baum. Psychicznie chora. Moja żona jest psychicznie <br>chora. Nie będzie mogła wychowywać mojego dziecka, bo cały czas leży w szpitalu. <br>Szalona. Nie można już nic