o czary (PWN, Warszawa 1971). Na stronie<br>100 znajdujemy tam następujące słowa:<br><br>&lt;gap&gt;<br><br> Prof. W.-E. Peuckert, autor Kultów tajemnych (Geheimkulte, 1951),<br>zebrał w swej bibliotece wiele utworów, bardziej - jego zdaniem -<br>wiarygodnych niż książka J. B. Porty. Niektóre z nich jakoby pochodziły<br>z dawnego księgozbioru hrabiny von Reden, inicjatorki postawienia w<br>Karpaczu kościoła Wang. Ponieważ o bibliotece i prywatnych<br>zainteresowaniach hrabiny von Reden nic nie wiadomo, mogła się zdarzyć<br>pomyłka w nazwiskach. I o jednej, i o drugiej pani - von Reden oraz von<br>Lodron - mówiono bowiem "owdowiała hrabina" (verwittwet Gräffin).<br>Możliwe, że tajemniczy rękopis Casanovy znalazł się w posiadaniu<br>"owdowiałej hrabiny", by