i prążkowaniem. Oprócz ryb pokrewnych elopsom i innym pierwotnym cienkołuskim, w formacji Santana występują pierwsze śledziowate (Santanaclupea), z charakterystycznymi rzędami ostrych łusek (scutae) na krawędziach ciała. W trakcie późnej kredy i trzeciorzędu udział śledziowatych w produkcji biologicznej ekosystemów pelagicznych wzrastał dzięki przystosowaniu do odżywiania się planktonem. W oligoceńskich łupkach menilitowych Karpat są one najpospolitszymi skamieniałościami.<br>Ustawiona przy otwartym pysku niemal poprzecznie do osi ciała, kość szczękowa nie mogła skutecznie służyć swoimi zębami do chwytania. Zastąpić jąmusiała maleńka praemaxilla, zajmująca początkowo jedynie wierzchołek pyska. W toku ewolucji rozrastała się stopniowo ku tyłowi, całkowicie wypierając w końcu maxillae z krawędzi szczęki (ryc. 10