Szata roślinna Polski, 1972; 1: 169) występuje także w Danii, na wybrzeżach Norwegii i na Wyspach Brytyjskich. Przykłady można mnożyć, bowiem i listy elementów kierunkowych zestawione przez prof. Fijałkowskiego dla Lubelszczyzny są długie. Wyznaczono nawet granice zasięgowe dla Alnus incana (str. 144) i to granicę południową, choć gatunek schodzi z Karpat, a występuje także i na północy Europy, dla moczarki kanadyjskiej, a nawet jałowca (południowo-wschodnią?!).<br>Wśród elementów geograficznych autor wymienia, poza kilku powszechnie przyjętymi, wyodrębniony chyba przez siebie "element południowosyberyjski", do którego zalicza szereg szeroko rozpowszechnionych gatunków eurazjatyckich jak np.: Ranunculus acer , czy euro-syberyjskich ( Lychnis flos-cuculi ). Najjaskrawiej jednak