komórek wydzielających szkielet. Już w ordowiku gąbki tego typu (nazywane "Lithistida") rozpoczęły ekspansję do nieco bardziej płytkowodnych środowisk, gdzie tworzył się osad wapienny. Szczególnie spektakularny jest utworzony z ich udziałem rafowy pas późnojurajskich skałek wapiennych ciągnący się od Hiszpanii przez Niemcy do Jury Krakowsko-Częstochowskiej i dalej w podłożu nasuniętych Karpat (bez nich nie byłoby na czym zbudować Wawelu). Wraz z ociepleniem klimatu i spłycaniem zbiornika morskiego w tym rejonie gąbki zastępowane były przez korale. Znamienne, że w dewonie Gór Świętokrzyskich na pograniczu franu i famenu rafy stromatoporowo-koralowcowe zostały zastąpione przez wapienie głowonogowe z gąbkami krzemionkowymi. Następstwo zdarzeń było więc