drobiazgów przypominających &lt;page nr=85&gt; tamte czasy znajdę, kiedy będę pakować wszystko do pudeł, ile rzeczy odkryję za szafa, za łóżkiem, w jakiejś zapomnianej szufladzie. Nie mam wyjścia, muszę się z tym zmierzyć.<br>23 kwietnia<br>Niektórzy ludzie mówią, że nie boja się śmierci, że boja się tylko tego momentu bólu, który ją przynosi. Kiedy byłam z Tobą, taka szczęśliwa, wiedziałam, że tylko śmierć i choroba mogą to przerwać. Gotowa byłam wtedy umierać choćby co dzień w bólu, w koszmarnych cierpieniach, byle tylko do końca nie umrzeć, byle dalej żyć i następnego dnia znowu konać, ale nie skonać, i tak przez cała wieczność budzić się przy