powiedziałem do Aniuty:<br><br>- Był Pietrow - nie ma Pietrowa! Aha!<br><br>Kiedy w miesiąc później nadeszły wieści o straszliwym trzęsieniu ziemi w Mesynie, pomyślałem sobie, że wizytę Poliny przeżyłem tak właśnie, jak trzęsienie ziemi.<br><br>W gazetach ukazały się fotografie zburżanego miasta, podawano szczegóły klęski, w której znalazło śnrierć dwieście tysięcy ludzi.<br><br>W Kijowie, podobnie jak w innych miastach, zorganizowano zbiórki na rzecz ocalałych mieszkańców Mesyny, którym groziła nędza i głód. Studenci chodzili od domu do domu i zbierali datki. Do nas przyszedł Georg z ładną, postawną dziewczyną, którą przedstawił jako swoją narzeczoną.<br><br>Wychodząc powiedział do mnie z uśmiechem:<br><br>- Pamiętasz, dawałem ci rubla, żebyś