Wyjąłem go. Tuż ponad odsłoniętym kolanem zobaczyłem siniak wielkości dwudziestogroszówki. Odszedłem od tapczanu i usiadłem przy stole.<br>- Co słychać? - powiedziałem.<br>- Po staremu - odrzekłem zmieniając głos. - A jak u ciebie?<br>- Jakoś leci.<br>- Ale pogoda dzisiaj, niech to krew zaleje.<br>- Rzeczywiście. Żyje się jakoś, co?<br>- No wiesz... Żeby tylko tak dalej.<br>- Jasne. Kopę lat cię nie widziałem.<br>- Ja ciebie też. Patrzę, czy to ty, czy nie ty, ale myślę sobie: na pewno ty. Masz czas?<br>- Nie bardzo.<br>- Cholera, ja też.<br>- Ale się jeszcze kiedyś spotkamy.<br>- Góra z górą...<br>- I wtedy sobie pogadamy.<br>- Wypijemy ćwiartkę.<br>- Zjemy obiad.<br>- No, to jak będziesz miał czas...<br>- Dobra