do śniegu bezpośrednio pod ścianą. O. po drodze musiał uderzyć o skały, na co wskazywały obrażenia głowy, złamany mostek i noga. Poniósł śmierć na miejscu. Jego towarzysz mając sparaliżowane nogi - na łokciach sczołgał się na dno kotliny wlokąc za sobą martwego O. Tam się rozwiązał i wyczołgał się na Mnichową Kopę, skąd zaczął wzywać pomocy. Po paru godzinach nie mając nadziei, że ktoś usłyszy, zesunął się z Kopy i czołgając się w kierunku na Ciemnosmreczyńską Turnię chciał dostać się do M. Oka. Przed północą napotkali go koledzy taternicy. Im też zawdzięcza życie. Gdyby taternicy przebywający w schronisku nie interesowali się kolegami