i geologicznego zapisu ich skutków (por. np. Sugden, John, 1976; Pasierbski, 1984; Clayton i in., 1985; Sharp, 1988b). Nie stwierdzono występowania szarży w obrębie lodowców zimnych, stale przymarzniętych do podłoża.<br> Przegląd przestrzennego rozkładu lodowców szarżujących wskazuje na ich koncentrację w pewnych obszarach (Dołguszyn, Osipowa, 1982). Występuje ona np. na obszarze Kordylierów na pograniczu Alaski i Jukonu (Post, 1969), na Islandii (Thorarinsson, 1969), w Karakorum i Tien-szanie oraz w Pamirze i Ałtaju, a także na Kamczatce (Dołguszyn, Osipowa, 1982). Na Svalbardzie lodowce szarżujące są bardzo liczne (Liestl, 1969; Schytt, 1969; Croot, 1988). Według J. Jani (1988b) prawie 90% lodowców południowego Spitsbergenu