czapka spadła mu ze łba.<br>Lecz wraz Derkacz drugą garścią palnął go w gębę szeroko rozwartą, aż klasnęło-- Cichajże, szelmo - mruknął stłumionym głosem i potrząsnął skuloną postacią jak workiem otrąb.<br>Spojrzały na niego przerażone, ogłupiałe ślepia Mrowca.<br>- O Jezu! - jęknęło pokornie w mroku - A cóż to chcecie ode mnie, Derkacz?<br>Kowal, miast odpowiedzi, pchnął go przed siebie nie spuszczając dłoni z karku.<br>- Pogadamy, ino nie tutaj... - mruknął i wiódł tamtego wzdłuż ściany karczmy ku wiklinom. W milczeniu obeszli stawek i znaleźli się na małej, kretowinami pokrytej łączce. <br>- Laboga! - jęknął znowu Mrowiec. - Gdzież to wiedziecie, Derkacz?<br>Był ogłupiały do cna i przerażony