tej rozmytej plamce światła gwiazdy - osiołki (pożywiające się, zapewne, niebieskim sianem). Inna trzódka - koźlęta - zapowiadała starożytnym żeglarzom niepogodę i silne wiatry. Można się o tym przekonać, czytając Dożynki w cytowanych już Sielankach Teokryta, ale równie pięknie o meteorologicznym zaangażowaniu koźląt - obecnych w gwiazdozbiorze Woźnicy, którego najjaśniejszą gwiazdą jest Kapella, czyli Koza - pisał Jan Kochanowski:<br><br>&lt;gap&gt;<br><br>W żegludze i w pracach na roli bardzo ważną rolę odgrywały sezonowe zmiany pogody: pora wiatrów i sztormów, pora deszczów, czas siania i czas zbiorów. Zapowiadały je wschody i zachody najbardziej charakterystycznych konstelacji gwiazd, spośród których w najpowszechniejszym użyciu były Plejady i Orion.<br><br>&lt;gap&gt;<br><br>pisał Hezjod (około 700