potomkami były prawdopodobnie mezozoiczne rośliny o szczególnej budowie kwiatów męskich, być może odziedziczonej po glossopteridach (por. ryc. 14.3B i 14.3E; klasyfikowane jako Erdtmanithecales). Najbardziej kompletne ich szczątki kopalne znane są głównie z Syberii, ale występowały również w jurze i kredzie Europy (np. Eucommidites z jurajskiej "glinki grójeckiej" okolic Krakowa). Do dziś dotrwały ich niepozorne resztki - reliktowe nagozalążkowe rośliny gniotowe.<br>Najstarsze karbońskie gady odżywiały się zapewne głównie stawonogami, podobnie <br>jak większość ich dzisiejszych potomków i współwystępujących, choć rozmnażających się gdzie indziej, płazów. Na przełomie karbonu i permu żyły już także drapieżne gady odżywiające się zapewne drobnymi czworonogami i rybami.<br>Pierwsze