też Feldman niezwykle operatywnym organizatorem życia literackiego i krytykiem literackim. Nie wystarczała mu współpraca autorska z licznymi pismami tamtej epoki, dążył uparcie do stworzenia własnej, niezależnej trybuny, którą mógłby kierować wedle własnych idei. Po pierwszym niepowodzeniu z istniejącym zaledwie przez pół roku "Dziennikiem Krakowskim", druga jego udana inicjatywa wydawnicza, miesięcznik "Krytyka" w ciągu czternastu lat pod redakcją Feldmana wyrósł na jedno z czołowych pism społeczno-kulturalnych epoki, organ myśli niezależnej o wyraźnym zorientowaniu postępowym, socjalistyczno-niepodległościowym, otwierający swe łamy dla wszystkich wybijających się talentów zwłaszcza młodego pokolenia. Sam redaktor był najbardziej aktywnym autorem pisma, publicystą o niezwykłej odwadze, podejmującym tematy ostro