i nie podlegał przemianom. <q>„Ostatecznie polski klasycyzm postanisławowski, który opierał się formalnie na tej samej co osiemnastowieczny doktrynie estetycznej – pisze Piotr Żbikowski – nabierał nowych znaczeń społeczno-politycznych, ideowo-moralnych i kulturowych pod wpływem zasadniczo zmienionych warunków historycznych; w pierwszej fazie (1800-1806/7), a także w czasach Księstwa Warszawskiego i pierwszych latach Królestwa, realizując długofalowy i głęboko patriotyczny program warszawskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, literatura klasycystyczna wychodzi nieustannie naprzeciw ówczesnemu zamówieniu społecznemu, czynnie angażując się w najważniejszych wydarzeniach życia politycznego, wytycza kierunek walki o zachowanie bytu narodowego i państwowego, nie rezygnując przy tym ani na chwilę z doskonalenia języka