te eufemizmy: "puszyste panie" i "rubensowskie kształty"? Może to dobre w Nowym Jorku, ale ja nie mam rodziny nowojorskiej. Mam małopolską i kochającą. Z małopolskimi kryteriami. Ich zdaniem, to ja jestem godna współczucia, bo nie jestem szczupła, tylko "zabiedzona" i "wymizerowana w tej pracy". I dlatego ciocia Jadzia (żeńska wersja Kubusia Puchatka) nałoży mi na talerz mój miesięczny przydział kalorii, a wuj przytaknie: "Jedz, jedz, Lolusia, na kości żaden facet nie poleci!".<br><br>&lt;tit&gt;Idę po rozum do głowy&lt;/&gt;<br><br>Najgorsze, że jestem wściekła - na nich i na siebie - ale jem. (Zwierzenia przyjaciółek: "Mam to samo! Od świąt do sylwestra nic nie jem, ćwiczę jak