zaczynali wychodzić z bierności. Nadzieja obcej pomocy przyspieszała i uzasadniała ich akces do ruchu, chociaż nie była pierwszą ani też główną przyczyną tego zwrotu.<br>W początku lutego wojska carskie przeszły do natarcia. Podlaskie zgrupowania powstańcze mimo dzielnej postawy poszły w rozsypkę po bitwach pod Węgrowem i Siemiatyczami. Na południu Apolinary Kurowski poniósł zupełną klęskę przy nieszczęśliwej próbie zdobycia Miechowa. Langiewicz nie bez powodzenia wymykał się obławom wojsk carskich, ale po krwawej bitwie pod Małogoszczą musiał się cofnąć ku granicy Galicji. Powołany na dyktatora Mierosławski zjawił się ze szczupłą eskortą na Kujawach, ale po dwu przegranych potyczkach powrócił do Paryża. W Łowickiem