badawczych O. Langego jest bardzo szeroki. Obejmuje zagadnienia z dziedziny ekonomii, ekonometrii i cybernetyki. W swoich licznych pracach Lange rozwija metodę badawczą zapoczątkowaną przez szkołę lozańską. Równocześnie silnie akcentuje społeczny charakter ekonomii jako nauki, czyniąc przedmiotem jej rozważań społeczne prawa dotyczące produkcji i podziału dóbr.<br>W światowej literaturze ekonomicznej O. Lange znany jest przede wszystkim jako strona sporu z L. von Misesem w kwestii możliwości racjonalnej alokacji zasobów w gospodarce socjalistycznej. Zdaniem Misesa, gospodarka socjalistyczna nie jest w stanie rozwiązać zagadnienia odpowiedniego gospodarowania czynnikami produkcji. Lange dowodził tezy przeciwnej. Według niego "Centralny Urząd Planowania mógłby zapewne dojść do cen równowagi poprzez