Traktowała pisarstwo jako środek zarabiania na życie (w pewnych okresach - nawet całkiem przyzwoitego zarabiania), ale i jako sposobność do wyrażania poglądów mocno lewicowych, bliskich socjalizmowi utopijnemu. Wrażliwości społecznej dawała wyraz nie tylko poprzez literaturę, ale i poprzez działalność publicystyczną (na rozmaitych łamach, od współzałożonego przez siebie "La Revue Indépendente" po "Le Figaro", gdzie była jedyną autorką kobietą) oraz polityczną (otarła się o salony władzy w 1848 r. ). Już samo pochodzenie predestynowało ją zresztą do radykalnych poglądów i do przekraczania granic społecznych. Jej babka ze strony ojca była nieślubną córką Maurice'a de Saxe, syna (z nieprawego łoża) króla Polski Augusta III Sasa