ale z tymi samymi pytaniami. W końcu zabrakło im personelu, więc przestali.<br><br>Gdy lekarka chciała mnie zaadoptować, kierowniczka przypomniała sobie, że mam ojca w Ameryce. Nie możesz tego zrobić swojemu ojcu, powiedziała. To po co posyłaliście mnie do lekarki? - spytałam. Po to, żebyś wiedziała, że jest jeszcze cywilizacja, nawet tutaj... Lekarka cichutko płakała w chusteczkę. Ja więcej już nie płakałam.<br><br>Napisałam na kopercie: "Do Dołgopoluków w mieście Rożyszcze". I przyszła odpowiedź. Przysłali też zaświadczenia, że są moimi opiekunami. Przyjechałam do Rożyszcza w lipcu. Nikt na mnie na stacji nie czekał, nikt nie znał dnia ani godziny przyjazdu pociągu. Podszedł do mnie