sobie uświadomić wszystko. Może to da mi siłę do przetrzymania jeszcze gorszych rzeczy, które mnie czekają.<br> Nagle zaczyna wyć dzikim głosem następującą piosenkę:<br>Ja byłam kiedyś piękna, młoda,<br>Ja miałam duszę, a nawet ciało,<br>Wszystkiego dla mnie było mało.<br>A teraz nic nie zostało!<br>Co za szkoda!<br>Co za szkoda!<br> Liczy<br>Dług u księgarza - 150, za książki z biblioteki - 50, pokój - 200. I to wszystko dla tego tak zwanego kształcenia się. Kiedy ja to wszystko wyrobię tymi robótkami? Idiota! Dureń! Niedołęga życiowy! Żeby<br>&lt;page nr=166&gt;<br>przynajmniej zabrał się do jakiejś pożyteczniejszej pracy! On nic porządnego nigdy nie napisze. A ja? Malowałam, miałam duży