po powstaniu 63 roku uciekał do Francji. Pisze go mój ojciec i mój stryj, który razem z nim wyruszył na wojnę jako oficer francuski w 14 roku. Ja dostałem pamiętnik ukończywszy szesnaście lat, a teraz przysłano mi go do więzienia przed wywiezieniem, razem z trzema wieszczami i wodą kolońską od Ludki. Leżał u mnie zawsze na biurku, rzadko go otwierałem, a nigdy nie odczytywałem tego, co napisałem. Można latami nie interesować się czymś, co ma się co dzień przed oczami, ale niech rzecz taka zniknie na pewien czas, odnaleziona wywołuje niespodziewaną ciekawość. Przewracam w ręku mój pamiętnik i przyglądam mu się