zachowując dla siebie część przysługującą królewskiemu dworowi. Tytułem do pobierania tej daniny nie była, jak widać, rzekoma osiadłość na królewskiej ziemi. Posiadacze 47 łanów, które wyszczególniono w dokumencie, byli przypuszczalnie jakoś związani z klasztorem Sankt Gallen, nic jednak nie wskazuje na ich związek z organizacją majątków królewskich.<br>W 839 r. Ludwik Pobożny nadał klasztorowi w Reichenau &lt;q&gt;"pewną część czynszu, czyli trybutu, który płacono nam co roku z Alemanii, mianowicie z centeny zwanej Eritgau i z hrabstwa komesa Konrada, jak również dziesięcinę z tej części hrabstwa dzierżonego przez komesa Rabana, która znajduje się w granicach Alemanii. Jak też i dziesięcinę z posiadłości