okręg setkowy trzeba było określić inaczej. W omawianym już dokumencie wdowy Kotiniu z 844 r. czytamy, że nadana przez nią klasztorowi ziemia leżała in pago Durgaugensi (to jest w hrabstwie Thurgau), in situ Waldramnishunderi in loco qui dicitur Cotinuowilare 31. Situs oznacza tu dokładnie to samo, co pagellus w dokumencie Ludwika Niemieckiego, pagus Munigisingeshuntare w hrabstwie Arnolda lub centena Ruadolteshuntre.<br>Nazwa własna okręgu zawierająca w sobie człon huntari była zresztą na tyle wymowna, że pozwalała obyć się bez dodatkowego określenia łacińskiego. W dwóch równocześnie wystawionych dokumentach z 28 grudnia 852 r. zapisano, że klasztor Sankt Gallen otrzymał od prywatnych nadawców ziemię