przemówienie.<br>Od dwóch dni rozstawali się po raz pierwszy. Krystyna chciała się pożegnać przy drzwiach wejściowych.<br>- Chwilę jeszcze - przytrzymał jej rękę. - Późno już.<br>- Chwileczkę. Jak myślisz, długo się to dzisiaj przeciągnie?<br>- Pojęcia nie mam. Przy poniedziałku nieduży zwykle bywa ruch.<br>- Przed dziesiątą? - Może.<br>&lt;page nr=250&gt; Trzech głośno rozmawiających mężczyzn weszło do lokalu. Maciek ciągle trzymał Krystynę za rękę.<br>- Będę czekać.<br>- Pójdziesz teraz na górę? - Na chwilę.<br>- A potem?<br>- Wiesz, ta rozmowa. Jak wrócę, zajdę do ciebie, powiedzieć. Dobrze?<br>Skinęła głową.<br>- Ale tylko na chwilę.<br>- Tylko. I nic się nie niepokój. Wszystko będzie dobrze. - Myślisz?<br>Obok przejechał biały od kurzu wojskowy jeep. Zgrzytając hamulcami