zakonnego oraz rzeszy wiernych, prowadzona przez biskupa Marcina Szyszkowskiego. Ozwały się dzwony i wypalono z moździerzy, o czym szczegółowo informują akta miejskie i kościelne archiwalia. Łopotały chorągwie brackie i cechowe. W procesji wzięła udział młodzież akademicka z profesorami Almae Matris. Za dostojnym celebransem wysoko ponad głowami wiernych unosił się obraz Madonny Różańcowej. Wokół niego gorzały setki świec. Przed kościołem Mariackim zgromadzeni wysłuchali pokutnych psalmów. Obraz niesiono przez cały Rynek, a później do Dominikanów. W kilkanaście dni potem nadeszła wieść o zwycięstwie hetmana Stanisława Lubomirskiego pod Chocimiem. Szybko je skojarzono z Lepanto. Postawiono znak równości pomiędzy zwycięstwem chocimskim a Lepanto, Marią Maggiore