syna, który tu zdrowie odzyskał, a potem tak haniebnie podszedł i ukrzywdził. <br>Nagle błysnęło mu w głowie, że gdyby nie dominikanie i opętany z Imoli, zbrodnia <br>nie stałaby się jawna aż za dziesięć dni, przy celebracji święta papieża Piusa <br>I. Daremna wówczas nadzieja dognania! Uzdrowienie owo zatem było łaskawym znakiem <br>Madonny. Należało tylko działać szybko i rozumnie.<br>Francesco Barberini otrząsnął się z rozpaczy. Podniósł głowę, opanowanym głosem <br>zaczął wydawać rozkazy.<br>- Zbrodniarz z italskich granic nie wyjedzie!... - zaręczył. - Madonna do oratorium <br>powróci!<br>- Powróci! - odkrzyknięto chórem jak przysięgę.<br><br><br>Baptystę ujęto już nazajutrz. Wprawdzie na wieść o wyjeździe palatyna i odkryciu <br>świętokradztwa uciekł ze