portret pana domu z twarzą przeciętą bolszewicką szablą, świeże wówczas wspomnienie po roku dwudziestym. W kilkadziesiąt lat później, bo w połowie lat sześćdziesiątych pewna znajoma powiedziała mi: "Byłam w dworku który kupił Andrzej Wajda pod Radzyminem. Jest tam, portret przecięty bolszewicką szablą w 1920 r..." Zrozumiałem, że chodzi o Głuchy. Mająteczek był wprawdzie niewielki, poniżej 50 hektarów, więc nie podlegał "z litery prawa" reformie rolnej, ale to przecież nie gwarantowało mu przetrwania w prywatnych rękach. Paniom Jeziorańskim udało się jednak jakoś wybronić Głuchy i zachować do owego dnia, kiedy los ich stał się już szczęśliwie przypieczętowany. <br> Tak więc Głuchy i Kaski