że Wojsko Polskie nie przywiązywało zbyt wielkiej wagi do wizyty, którą złożyłem w WKU ponieważ na spotkanie ze mną oddelegowano tylko majora. Pamiętam, że przy okazji służby wojskowej zamierzałem dokończyć szkołę średnią w trybie zaocznym i dlatego poprosiłem tego surowego oficera o skierowanie mnie do jakiegoś dużego, najlepiej wojewódzkiego miasta. Major przerzucił jakieś tam papiery, pobębnił przez chwilę palcami o stół i zapytał. <br>- Warszawa może być?<br>- Warszawa? Oczywiście! - wykrzyknąłem rozentuzjazmowany. <br>Oczyma wyobraźni wdziałem te biblioteki zapełnione ciekawymi książkami do przeczytania, kina, teatry oraz kwitnące w pabach, kawiarniach i nocnych lokalach życie towarzyskie. Wprost nie mogłem w to uwierzyć, że już za