Tych ubytków nie kompensują inne źródła energii. Efektem jest wyraźny spadek temperatur górnych warstw lodowca i kształtowanie ich zimnego reżimu termicznego. Jest to szczególnie wyraźne w obszarach wysokopolarnych, gdzie podczas długiej nocy promieniowanie krótkofalowe nie dochodzi do powierzchni. W ciągu lata zachmurzenie nad obszarami zlodowaconymi pojawia się częściej niż zimą.<br> Maksymalną temperaturą osiąganą przez powierzchnię lodowca jest punkt topnienia (0C), co w sposób naturalny ogranicza jej emisję długofalową do 113 J/cm godz. Temperatura powietrza dolnych partii chmur zazwyczaj latem bywa wyższa i zgodnie z prawem Stefana-Boltzmana podczerwone promieniowanie od atmosfery (chmur) przewyższa straty i bilans radiacyjny jest dodatni. Nadwyżki