Francji jako nie-anglosaskiego, kontynentalnego mocarstwa miał w przyszłości uniemożliwić tego rodzaju praktyki.<br>Na tym tle należy oceniać uznanie Chin komunistycznych przez Francję. To było posunięcie nie tyle anty-amerykańskie ile anty-jałtańskie. Jeżeli Waszyngton jest uprawniony do szukania odprężenia z Moskwą - trudno odmówić Paryżowi prawa szukania odprężenia z Pekinem. Mao-Tse jest zajadłym przeciwnikiem<br><br>&lt;page nr=145&gt; jakiegokolwiek porozumienia pomiędzy Moskwą a Waszyngtonem, a tym samym jest przeciwnikiem Jałty.<br>De Gaulle budzi nieufność Anglosasów ponieważ jego polityka przeczy pewnym założeniom pragmatycznym. Niewątpliwe i obiektywne sukcesy polityki de Gaulle'a zostały zaprojektowane i dokonane nie z pozycji siły, lecz przeciwnie z pozycji słabości. W tym