Krąg nie tyle zapożyczeń i wpływów, co śladów wielu artystycznych konwencji jest w Malwinie dość znaczny, chociaż niejednokrotnie przesadnie eksponowany. Pisano o podobieństwie Ludomira Płomieńczyka do Saint Preux z Nowej Heloizy Rousseau i do Wertera z powieści Goethego. O psychologicznym pogłębieniu postaci bohaterki, przy zachowaniu realistycznej scenerii na wzór Życia Marianny P. Marivaux wspominali Juliusz Kleiner, Konstanty Wojciechowski, Zygmunt Szweykowski, Witold Billip. W rozluźnieniu rygorów kompozycyjnych i krzyżowaniu perspektyw narracji lirycznej z gawędziarską widziano znajomość doświadczeń L. Sterne'a, a w konstrukcji postaci głównej bohaterki i nastrojowej scenerii krajobrazów z księżycową poświatą – elementy osjaniczne. Dostrzegano wreszcie reminiscencje z Pieśni ostatniego minstrela