m traktowałby go jako spoczywającą "cząstkę" o masie równej całkowitej energii, czyli Mc. <br>Interpretacja taka jest jeszcze bardziej przekonująca, jeżeli rozpatrzymy rozwiązanie zależne od czasu. Chcąc otrzymać takie rozwiązanie, wykorzystujemy niezmienniczość wyjściowego równania ze względu na transformacje Lorentza. Pod ich działaniem <br>&lt;gap&gt;<br>co jest prawidłową zależnością transformacyjną dla cząstki o masie Mc poruszającej się z prędkością u. <br>Zwróćmy uwagę na bardzo ważną własność rozwiązań (6.9) - są one nieperturbacyjne, tzn. nie można wychodząc od rozwiązania równania <br>&lt;gap&gt;<br>&lt;page nr=75&gt;<br>dojść przez rozwijanie w parametrze . do rozwiązań (6.9), gdyż funkcja nie jest analityczna w . = 0. <br>Drugą istotną własnością rozwiązań o skończonej energii jest to, że