potrafi zabić Boga w sobie, nie wzrusza cierpienie prowadzonej na stos czarownicy, interesuje go tylko, czy rzeczywiście widziała diabła. Kubek wody poda jej za to giermek Jens, zdeklarowany cynik i ateista. Ale dla ludzkiej świętości Bergman zastosuje także religijną metaforykę. W tejże Siódmej pieczęci najbliżsi tej metoforyce są zakochani kuglarze: Mia i Joff to oczywiście Maria i Józef, a słowne zestawienie wspomaga ikonografia. W późniejszych filmach istnieje cała galeria postaci kobiecych niosących ze sobą ów pierwiastek maryjny w postaci opromienionej miłością ludzkiej dobroci. To m.in. brzemienna Marianna z Tam, gdzie rosną poziomki, Karin w Jak w zwierciadle (gwałt Boga), kochanka