Zdając sobie sprawę z ujemnych następstw mowy <name type="person">Churchilla</> i znając w szczegółach stanowisko <name type="person">Anglików</>, <name type="person">Mikołajczyk</> zamiast przekazywać do kraju rzetelną prawdę, pragnął za wszelką cenę osłabić wymowę słów brytyjskiego premiera i podtrzymać wiarę w poparcie <name type="place">Wielkiej Brytanii</>, czyli w cały kompleks nadziei, ale i iluzji, budowany od września 1939 r. <name type="person">Mikołajczyk</> był wówczas najpewniej przekonany, że udane operacje wojskowe <name type="person">Anglików</> i <name type="person">Amerykanów</> zmienią układ sił, a tym samym zasadniczo poprawią miejsce spraw polskich w polityce <name type="place">Londynu i Waszyngtonu</>. Prócz tego premierowi chodziło zapewne nie tyle o przedstawienie rzeczywistego stanu rzeczy, ile o przeciwdziałanie ewentualnym wątpliwościom co do wartości i skuteczności własnej