wyróżniona powołaniem go w r. 1937 na członka Polskiej Akademii Literatury.<br>Na obfite pisarstwo Lorentowicza złożyły się najróżniejsze gatunki wypowiedzi: studia, portrety i wrażenia o pisarzach francuskich publikowane w czasopismach i zebrane następnie w książce Nowa Francja literacka (1911) i o współczesnej literaturze rodzimej składające się na trzytomowy cykl szkiców Młoda Polska (1908­1913). Obecność kultury, nauki, sztuki, teatru i literatury polskiej w życiu i piśmiennictwie francuskim opracował w olbrzymiej, trzytomowej bibliografii &lt;orig&gt;rozumowanej&lt;/&gt; pt. &lt;name type="tit"&gt;La Pologne en France&lt;/&gt; (Paryż 1935­1941). Plon swojej wieloletniej działalności recenzenta teatralnego zebrał w potężnym, czterotomowym zbiorze Dwadzieścia lat teatru (1929­1935), który stał się kopalnią wiadomości