w., szczęście oznaczało to samo, co być wolnym, wolność łączyła się z własnością. Połyskujące nagrody powodzenia to samozadowolenie związane z wiecznie nienasyconym konsumowaniem: "Im jestem bogatszy, tym jestem szczęśliwszy". Ten ideał nie tylko się przeżył, lecz w dzisiejszych czasach jest niemożliwy do spełnienia: pragnienia coraz wymyślniejszej konsumpcji nie sposób zaspokoić. Młodzi ludzie w Europie stracili poczucie sensu życia. Nie jest dla nich tak istotne, ile pozyskają dzięki ciężkiej często i mało interesującej pracy. Czego w istocie im potrzeba najbardziej, to nadania swemu życiu znaczenia, wagi.<br><br>Demokracja? Przeżywa kryzys. Ludzie nie wierzą, by istotnie rządzono w ich imieniu. Debata wyborcza nie dotyczy