że autor i narrator, który jest zarazem głównym bohaterem, był postacią rzeczywistą i że postaciami rzeczywistymi byli wszyscy protagoniści: od Bieruta do anonimowego żołnierza, którego Mycielski podrywał na krakowskich Plantach, m.in. Jerzy Andrzejewski, Paweł Hertz, Jarosław Iwaszkiewicz i Henryk Krzeczkowski, by wymienić tylko najważniejszych. Rzeczywiste były też opisywane przez Mycielskiego represje i cierpienia, braki w zaopatrzeniu i czytane książki, kłopoty pieniężne, złe warunki mieszkaniowe i życie muzyczne, rozmowy intelektualne, polityka i picie wódki. Rzeczywiści byli wreszcie emigranci, cudzoziemcy i aparatczycy od kultury, którzy pospołu gęsto zaludniają drugi plan. Przy czym Mycielski nie zadowala się portretowaniem osób i zapisem zdarzeń. Jest