na otrzymanie azylu, ale nie starał się o to; do robienia interesów wystarczyło mu prawo stałego pobytu, dzięki któremu mógł jeździć bez przeszkód do paru krajów zachodniej Europy. Toteż kiedy w 1992 roku powrócił na stałe do kraju, spostrzegł, że jest to idealne miejsce na robienie dużych i szybkich interesów.<br>Na wszelki wypadek część pieniędzy pozostawił w niemieckim banku. Przywiezione pięćdziesiąt tysięcy marek zainwestował w handel piwem, po dwóch latach przerzucił się na chemię gospodarczą, środki czystości i artykuły gospodarstwa domowego. Postawił dom w nowej dzielnicy w L., gdzie budowali się nowobogaccy i począł wieść układne życie człowieka, który ciężko i uczciwie pracuje