Warszawskie. Kreml nie oddałby na pewno ziem wschodnich, Berlin zaś zgodziłby się jedynie na utratę Prus Wschodnich, na zachodzie zachowując granicę z 1939 roku.<br>Zgadzam się natomiast w pełni z Demandtem, który w rozważaniach zatytułowanych "gdyby 28 czerwca w Sarajewie nie padły strzały" wybuch I wojny światowej uważa za nieunikniony. Nagromadzenie konfliktów było bowiem tak wielkie, a naiwność i pewność siebie generałów tak olbrzymia, iż "kiedyś wykorzystano by w tym samym celu (wybuchu konfliktu) inny przypadek"#pisze Demandt. Sięga on zresztą raz po raz do wywodów innych historyków, zabawiających się chętnie w grę intelektualną zwaną historią alternatywną.<br>Geoffrey Parker (1976) w