Typ tekstu: Książka
Autor: Uniłowski Zbigniew
Tytuł: Wspólny pokój
Rok wydania: 1976
Rok powstania: 1932
się to po wypiciu trzeciego kieliszka wina.
- Co ci jest, Luciu?
- Ach, bo przypomniało mi się, jakżeś to w zeszłym roku uciekł ode mnie do Poznania.
Bove zaczął mówić przytłumionym od wstydu głosem:
- Ależ, Luciu, co ci przyszło do głowy. Rok już upłynął, w towarzystwie, pana Krabczyńskiego prawie nie znasz. Napij się wina.
Lucia się wina napiła, ale mówiła dalej przez łzy:
- Bo to, proszę panów... uciekł ode mnie w biały dzień i trzy dni go nie było, a potem...
- Ech, dajcie spokój! - wykrzyknął Lucjan. - Nie ma sensu wysłuchiwać zeszłorocznych bredni. Co nas obchodzą wasze tajemnice? Posuń się, Dziadzia, będę leżał
się to po wypiciu trzeciego kieliszka wina.<br>- Co ci jest, Luciu? &lt;page nr=117&gt;<br>- Ach, bo przypomniało mi się, jakżeś to w zeszłym roku uciekł ode mnie do Poznania.<br>Bove zaczął mówić przytłumionym od wstydu głosem:<br>- Ależ, Luciu, co ci przyszło do głowy. Rok już upłynął, w towarzystwie, pana Krabczyńskiego prawie nie znasz. Napij się wina.<br>Lucia się wina napiła, ale mówiła dalej przez łzy:<br>- Bo to, proszę panów... uciekł ode mnie w biały dzień i trzy dni go nie było, a potem...<br>- Ech, dajcie spokój! - wykrzyknął Lucjan. - Nie ma sensu wysłuchiwać zeszłorocznych bredni. Co nas obchodzą wasze tajemnice? Posuń się, Dziadzia, będę leżał
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego