tego pospolitemu człowiekowi, żołnierzowi prostemu?... I co też na to wszystko powiedziałby pan Wencel?<br>&lt;page nr=247&gt; Ale tymczasem pan Wencel wybierał się na urlop.<br>Gdy Kazimierz zaszedł do niego nazajutrz, zastał urzędnika pakującego kufry podróżne. Na pociechę dowiedział się tylko, iż pewne starania u pewnego pułkownika w sztabie dywizji zostały pomyślnie przeprowadzone... Niby względem owego przeniesienia Kazimierza do jednej z kompanii wyborczych jego pułku, konstytujących w Warszawie. Jakoż, w kilkanaście dni później, tuż przed samym zwinięciem obozu i wymarszem wojsk do garnizonów rozstał się Kazimierz, bez szczególniejszego żalu, z kompanią kapitana Sakowskiego. W pełnym rynsztunku udał się na ulicę Marszałkowską, gdzie zameldował się