i myślał, że wobec niego jest niczym, pionkiem, którego w każdej chwili można wysłać na front wschodni albo zastrzelić w piwnicy. Nie budziło to w nim protestu; odczuwał tylko strach, ten sam strach, który powinni czuć ludzie stojący na baczność w jego gabinecie.<br>- Zrobiłem wszystko, co mogłem, panie gruppenfuehrer - wyjaśniał.<br>- Nic pan nie zrobił - odpowiedział chłodno dostojnik. - Jeśli córka Henninga nie znajdzie się w ciągu dwóch dni, nie chciałbym być na pana miejscu. Co pan wie o Benicie von Henning? - zapytał.<br>- Jest naszą agentką od czasów studiów na politechnice w Berlinie - odpowiedział Lothar.<br>- Czy mogła wyjść z willi nie zauważona?<br>Tego