przyklejony do twarzy uśmiech i niepewność w oczach.<br><br>Anka:<br><br>Mówisz wszystko tym samym tonem, irytuje mnie ciągły uśmiech na twojej twarzy.<br><br>Jacek:<br><br>Jesteś jakby ukryta za maską. "Przesłuchając" innych, wydajesz się nieautentyczna.<br><br>Justyna początkowo trzyma się swoich neutralnych odpowiedzi, ale w końcu wyjaśnia:<br><br>Dobrze mi było z takimi właśnie zachowaniami. Nie miałam zaufania do treningu. Chciałam obserwować, co się będzie działo.<br><br>Joasia puentuje...<br><br>Zbliżyło mnie do ciebie, że powiedziałaś, iż nie masz zaufania do treningu i obserwujesz - to było autentyczne. Bardzo się kontrolujesz. Łatwiej mi przyjąć coś od ciebie, gdy nazywasz swój niepokój, a nie zaprzeczasz mu. Wolę cię, gdy tracisz