zapisał wizję inscenizacyjną, wspaniałą i obszerną, tyle że bez nadziei na realizację umieszczał ją w "nowym gaju fantazji, zielonym sosnami teatrze". W list dedykacyjny poprzedzający Lillę Wenedę wpisał dokładne wskazówki, dotyczące dekoracji i układu postaci na scenie; to wizja obrazów najbardziej istotnych, podana oczywiście nie w chronologicznym porządku:<br>&lt;gap&gt;<br><br>&lt;tit&gt;Mnogość głosów&lt;/&gt;<br><br>Nie-Boska komedia - dramat znakomity nie tylko intelektualnie, nie tylko przez profetyczną śmiałość, ale także jako najdoskonalszy przykład romantycznego dramatu "niescenicznego", choć autor stosunkowo dobrze już znał teatr europejski. Adam Mickiewicz mówił w Prelekcjach: &lt;gap&gt;<br>Krasiński dużo pisał w listach o operach i znakomitych odtwórczyniach ról operowych. O jego bywaniu w innych teatrach mało