tylko z teatru, także z lektur - wplecione elementy grozy można łączyć z niewiele przecież wcześniejszą twórczością prozatorską Zygmunta Krasińskiego, z jego opowieściami typu Grób rodziny Reichstalów. Ba! - ale czy w tych z kolei opowieściach nie ma odbicia teatralnych, a nie tylko książkowych, przeżyć początkującego autora? Wszystko się zazębia.<br>Nic w Nie-Boskiej komedii nie ogranicza mnogości zmian dekoracji (jest ich w trzydzieści trzy!), rekwizytów ani efektów akustycznych, autor wyraźnie nie zdradzał nawet obaw przed upraszczajacą ręką reżysera. Jeśli tak zwany francuski podział na sceny pokrywa się z wejściem lub wyjściem aktora, to w dramacie Krasińskiego jest on wyznaczany zmianą dekoracji - ani razu nie