mogła stracić (jak to się stało w 1950 r.) dwie trzecie swej wartości, w wyniku czego przepadało ludziom, co przez lata oszczędzali. Do właściciela mieszkania przychodziły nieznane osoby z wydanymi przez kwaterunek nakazami na pokój lub dwa, "z używalnością kuchni" - i musiał on natychmiast owe pokoje dla nowych użytkowników opróżnić. Nieraz musiał opróżnić całe mieszkanie lub willę, bo były potrzebne komuś, kto ze szczególnym poświęceniem budował socjalizm. Działo się to wszystko w imię sprawiedliwości społecznej. Była ta sprawiedliwość jednym mniej, innym bardziej przychylna. Jak każdy przywilej rozdawany "po uważaniu", można było przydział kwaterunkowy kupić za łapówkę, przehandlować, przekazać krewnym bądź też